επειδή μερικές παραδόσεις (η εξής μια δηλαδή) ΔΕΝ είναι για να σπάνε, αυτή είναι μια ακόμη απολύτως υποκειμενική λίστα με "τα άλμπουμς της χρονιάς" σε χαλαρά ενδεικτική σειρά. σαν φωτογραφία της στιγμής φάση. ευκαιρία να γράψουμε και καμιά αράδα εδώ, να φύγει λίγο η ψηφιακή σκουριά που ποτέ δεν κοιμάται. 30 μου βγήκαν, καλά είναι, τα αφήνω: 1. horsegirl - phonetics on and on το δεύτερο δύσκολο άλμπουμ και τ' αρχίδια μου που κουνιούνται. τα κορίτσια μου εδώ διαλέγουν τον δύσβατο, left field δρόμο και προκρίνουν το πιο προσωπικό diy μινιμαλιστικό indie pop/post punk έναντι του πιο μαζικού indie rock του εξίσου συναρπαστικού ντεμπούτου τους. το αποτέλεσμα τις δικαιώνει στο μέγιστο βαθμό. indie ήθος, νεανική έμπνευση, ατόφιο ταλέντο, άρτια παραγωγή, υποδειγματική τραγουδοποιία. ένα instant classic ζωηρά παιγνιώδες και ήπια μελαγχολικό. τόσο όσο ακριβώς. ένα απολαυστικό, αυτόφωτο, τολμηρό και διαυγές αριστούργημα που ζει και αναπνέει στο αέναο σύμπαν της εξέχουσας ανεξάρτητ...
flutes and dirges