top 20 of 2016 by tasos v.

λιγες μόνο ώρες πριν από την ανάδειξη του #1 της λιστας τρουαντ που θα σημάνει το τέλος μιας ακόμα blogovision (κλάψ και λυγμ), το popular modern themes έχει την τιμή και τη χαρά να φιλοξενεί, σε παγκόσμια αποκλειστικότητα και επειδή εσείς (δεν) μας το ζητήσατε, τη yearend list του καλού φίλου και θαμώνα του μπλογκ,τάσου β. ο τάσος  ακούει πολλά καντάρια καλή μουσική. και σαν να μην έφτανε αυτό, την αγοραζει κιόλας. ο τάσος είναι ένας αγνός μουσικόφιλος,ένας από αυτούς που (όλο και πιο σπάνια πλέον) θα συναντήσεις κάθε σάββατο στη βόλτα σου στα δισκάδικα , θα σου προτείνει με θέρμη δίσκους και έντεκα στις δέκα φορές θα έχει δίκιο. κοντολογίς, ο τάσος είναι ένας απο εμάς.

η λιστα του, μας εστάλη σήμερα το πρωί μέσω mail και δημοσιεύεται αυτούσια :

Κατ' αρχάς θέλω να ευχαριστήσω τον truant που με φιλοξενεί στο μπλόγκ του.

Η δημιουργία αυτή της λίστας οφείλεται κυρίως σε δική του προτροπή γιατί εγώ έως και σήμερα δεν είχα κάνει λίστα ούτε για ψώνια.

Αν και μερικοί το βλέπουν σαν παιχνίδι ή κάτι τέτοιο για μένα ήταν ψιλοζόρικη διαδικασία

Και μάλλον δεν θα την ξαναπεράσω  (ακούς truant?)

Ακροάσεις και  κόντρα ακροάσεις ώστε να μην αδικήσω κανένα άλμπουμ ξέροντας ότι κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο.

Η κύρια πηγή καινούργιων ηχογραφήσεων εκτός από το δικό μου ψάξιμο προερχόταν από τον ίδιο τον truant  αλλά και από το δισκοπωλείο λωτός (πάκης rules)

Άφησα έξω περίπου 30-40 πονήματα τα οποία θα μπορούσαν να έχουν μπει άνετα αλλά είπαμε..

Και αφού τελείωσα με την εισαγωγή για να δούμε που καταλήξαμε για το σωτήριο έτος 2016

ΝΟ.20 ANDY STOTT – TOO MANY VOICES

Ακόμα ένα κομψοτέχνημα από τον τυπά από το μάντσεστερ. τρέχει καλό σερί ο andy

ΝΟ.19 DINOSAUR JR – GIVE A GLIMPSE OF WHAT YER NOT

Τίμια επιστροφή με τραγούδια που νιώθεις και μπαίνουν στο πετσί σου με τη μία

ΝΟ.18 HERON OBLIVION – HERON OBLIVION

Ψυχεδελοφολκιές από san fransisco μεριά. το αδικώ που είναι τόσο χαμηλά

ΝΟ.17 PJ HARVEY – THE HOPE SIX DEMOLITION PROJECT

Κατώτερο του England μεν δίσκαρος δε

Η Polly δεν με έχει απογοητεύσει ποτέ

ΝΟ.16 HIGHER AUTHORITIES – NEPTUNE

Με μέλη από clinic ότι πρέπει για νυχτερινά καψίματα εγκεφάλου

ΝΟ.15 HOODED FANG – VENUS ON EDGE

Δεν σταμάτησε να παίζει ποτέ. όταν ένας δίσκος αναγκάζει ένα μεσήλικα να χοροπηδάει στο δωμάτιο του, ε τότε είναι εικοσαδάτος

ΝΟ.14 SO PITTED – NEO

Ωμή δύναμη από το seattle. θα τα γαμήσουμε όλα επειδή μπορούμε.

ΝΟ.13 JULIANNA BARWICK – WILL

Loops till eternity. το κενό της grouper για το 2016 αναπληρώνεται επαξίως

ΝΟ.12 BIG UPS – BEFORE A MILLION UNIVERSES

Post hardcore με συνταγή από slint. όλα βαίνουν καλώς

ΝΟ.11 POP 1280. - PARADISE

Από noise rock σε πιο industrial καταστάσεις. και πολύ καλά κάνανε.

Υπάρχει μία τριάδα ασμάτων που πραγματικά σκοτώνουν

ΝΟ.10 EXPLODED VIEW – EXPLODED VIEW

Πειραματισμός και τέχνη  (όπως λέμε άστρα και όραμα).

γενικά κέντησε η ιεροκοκκάλω φέτος

ΝΟ.09 CARLA DAL FORNO – YOU KNOW WHAT IT’S LIKE

Ιδανικό για μεταμεσονύχτιες ώρες και ακουστικά.Το δε ομώνυμο τραγούδι με στέλνει στον διάολο κάθε φορά. εναλλακτικό soundtrack για το silent hill.το 2.

ΝΟ.08 MARCHING CHURCH – TELLING IT LIKE IT IS

Μπορεί να μην τον πολυσυμπαθώ τον τύπο αλλά όπου έχει ανακατευτεί έχει βγάλει αριστουργήματα (βλέπε iceage – var)

ΝΟ.07 PILL – CONVENIENCE

Post punk έως no wave και πάλι πίσω 37 λεπτά δρόμος

Πραγματικά γάμησε

ΝΟ.06 AND ALSO THE TREES – BORN INTO WAVES

Καθηλωτικό από την αρχή ως το τέλος. Η θέση του στην 20άδα εξασφαλίστηκε από την πρώτη κιόλας ακρόαση

ΝΟ.05 KINO KIMINO – BAIT IS FOR SISSIES

Lee Ranaldo και Steve Shelley. αυτό μόνο. τίποτα άλλο

Μπορείς να το πείς και σύνδρομο στέρησης.

ΝΟ.04 MUSCLE AND MARROW – LOVE

Doom pop μοιάζει με ιδανική περιγραφή γι’αυτό που ακούω. flenser κάθε χρόνος και ένα διαμαντάκι

ΝΟ.03 TRUE WIDOW – AVVOLGERE

Stonegaze λένε ότι παίζουν αυτοί . θα μπορούσαν  να το πούν και πιο απλά : καύλα

ΝΟ.02 THE BODY – NO ONE DESERVES HAPPINESS

Ειλικρινά δεν βρίσκω κάτι να πώ. με ταλαιπώρησε πολύ ο δίσκος αλλά δικαιώθηκα εντέλει.

Εναλλαγή φωνητικών από ζεστά σε απόκοσμα σε στέλνουν από τον παράδεισο στην κόλαση και αντίστροφα

NO.01  JENNY HVAL – BLOOD BITCH

Ένας θεματικός δίσκος για βρυκόλακες και περιόδους. και ναι, γαμάει τόσο πολύ.

Το τζενάκι είναι πολύ μεγάλη καλλιτέχνις και με τούτο το έργο μας υπόσχεται ότι βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή και ότι τα καλύτερα έρχονται

Η κατάταξή της στο νο1 αποφασίστηκε μόλις χθές εξορίζοντας κάποιους άλλους που θεωρούσα ότι ήταν σίγουροι στην κορυφή και οι οποίοι εν τέλει καταποντίστηκαν. νομίζω ότι πήρα την σωστή απόφαση.

Λοιπόν, αυτά ήταν.

Καλή ή,κακή , ενδιαφέρουσα ή αδιάφορη σε αυτή κατέληξα

Ευχαριστώ όλους όσους κάθισαν να την διαβάσουν

Εύχομαι σε όλους καλές γιορτές και ευτυχία. είθε η μουσική να μας συντροφεύει για πάντα.

Τάσος